ฉันเป็นคนทำงานหนักโดยธรรมชาติ เมื่อกลับถึงบ้าน ฉันจะอยู่และทำงานล่วงเวลา ฝนตกบอกให้รถไฟใต้ดินหยุดทำงาน พายุลูกใหญ่ทำให้เพื่อนร่วมงานของฉันไม่สามารถกลับบ้านได้ เธอยังเปียกอยู่จึงรีบวิ่ง กลับถึงบริษัท พื้นที่เงียบสงบเป็นปกติ เธอวิ่งเข้ามาแต่มีพายุหมุน ฉันสะดุ้งหันกลับไปเห็นร่างที่เปียกโชกของเพื่อนร่วมงาน ต่อหน้าต่อตาฉันแทบสิ้นใจ เสียงฟ้าร้องดังลั่นตอนนั้น ชั่วขณะนั้นทำให้เธอตกใจรีบรีบเข้ามากอดฉัน ร่างกายนั้นลูบไล้ฉันจนควบคุมตัวเองไม่ได้ ฉันจับมือฉัน พยายามจะจับหน้าอกของเธอ แต่จู่ๆ เธอก็กลับไม่ขัดขืนและจูบฉัน กลับกลายเป็นว่าฉันเป็นกวางหนุ่มที่ถูกพรานล่าอยู่ ณ ขณะนั้น คำพูดเกินคำบรรยาย เหนื่อยหน่าย กับการรับใช้เธอทั้งคืน
